Stulejka to problem związany ze zwężeniem otworu napletka, który utrudnia lub uniemożliwia jego zsunięcie. Jest to przypadłość dotycząca mężczyzn w różnym wieku. Utrudnia higienę, powoduje dyskomfort i ból. Może prowadzić do stanów zapalnych i konsekwencji natury zdrowotnej, jak i emocjonalnej. Może mieć postać wrodzoną i stanowić proces przejściowy, samoistnie ustępując do trzeciego roku życia, ale w patologicznej formie wymaga interwencji lekarskiej.

Sposoby leczenia bezinwazyjnego

Jeżeli do trzeciego roku życia chłopiec wciąż zmaga się z problemem, lekarz może zalecić używanie maści na bazie glikokortykosteroidów. Preparat zawierający sterydy jest stosowany przez kilkanaście dni i w większości przypadków daje zadowalający efekt, dzięki temu niepotrzebna jest interwencja chirurgiczna. Tego typu terapia jest bezpieczna, nie zagraża zdrowiu dzieci.

Metody interwencji chirurgicznej

W niektórych przypadkach lub, gdy pacjent jest starszy, niezbędne jest wykonanie drobnego zabiegu operacyjnego. Dorośli mężczyźni w tym czasie są znieczulani miejscowo, dzieci poddawane są znieczuleniu ogólnemu. Są dwie możliwości rozwiązania problemu stulejki - wykonanie plastyki napletka lub zabiegu obrzezania.

Przeprowadzenie plastyki napletka

Ten rodzaj interwencji może być przeprowadzony tylko u pacjentów z małą wadą, czyli takich, którzy mogą odsłonić napletek zarówno w stanie spoczynku, jak i wzwodu, ale czynności związane z zsunięciem skóry przy erekcji jest odczuwalnie bolesne. W takiej sytuacji lekarz przeprowadza nacięcie wzdłuż napletka, a następnie wykonuje odpowiednie zszycie, by rozszerzyć ujście napletka. Po tym zabiegu nie widać żadnego śladu, blizny są ukryte, a napletek zachowuje swój naturalny wygląd. Cała operacja nie jest skomplikowana, trwa do pół godziny.

Zalecanie po zabiegu stulejki

W ciągu najbliższego tygodnia po wykonaniu plastyki, mężczyzna powinien zwrócić szczególną uwagę na zachowanie odpowiedniej higieny, by uniknąć infekcji bakteryjnej. Pacjent otrzymuje receptę na zakup maści z antybiotykiem zawierającym detreomycynę albo neomycynę i daje zalecenie smarowania zoperowanej części ciała. Po każdorazowym oddaniu moczu należy spryskać narząd płciowy preparatem Octenisept, który ma działanie odkażające i jest łagodny dla delikatnych miejsc intymnych. Należy pamiętać o zmianie opatrunku i nosić bieliznę z materiałów, które są przyjazne ciału. Zapobiega to rozwojowi bakterii i wpływa na szybkość gojenia rany. W celu uniknięcia urazów, zalecany okres wstrzemięźliwości seksualnej powinien wynieść od 4 do 6 tygodni.

Zabieg obrzezania

Jest to zabieg, który ma za zadanie usunąć całościowo napletek przy wycięciu jego blaszki wewnętrznej lub częściowe pozostawienie tejże blaszki na odcinku do 3 mm. Są to zabiegi bezpieczne, małoinwazyjne, bezkrwawe dzięki zastosowaniu nowoczesnej techniki zamykania naczyń podczas operacji. Obrzezanie częściowe może prowadzić do nawrotów problemu, w związku z tym nie zaleca się go pacjentom, którzy cierpią na wtórną stulejkę i liszaje twardzinowe.

Przebieg zabiegu obrzezania

Zabieg odbywa się w znieczuleniu miejscowym, przez wykonanie zastrzyku w tkankę podskórną i skórę. Wstrzykiwana jest 1% Lignocaina. Interwencja jest bezbolesna, ale może być wykonana po znieczuleniu ogólnym w przypadku młodszych lub bardziej bojaźliwych pacjentów. W trakcie zabiegu zakładane są rozpuszczalne szwy i jałowy opatrunek. Tego samego dnia pacjent może wrócić do domu. Cała procedura trwa maksymalnie 30 minut.

Zalecenia po zabiegu obrzezania

Tak jak w przypadku plastyki napletka, po powrocie do domu należy zadbać o prawidłową higienę, by uniknąć stanów zapalnych. Regularna zmiana opatrunków, abstynencja seksualna, stosowanie odpowiednich środków odkażających, używanie antybiotyków i bielizny z naturalnych materiałów, pomoże w regeneracji i uniknięciu komplikacji, a także w zachowaniu estetycznego wyglądu penisa.

Zaniedbanie leczenia stulejki

Mężczyzna borykający się z problemem stulejki, który nie zdecyduje się na pomoc lekarską, narażony jest na częste, powracające stany zapalne, które prowadzą do zakażenia dróg moczowych, co w konsekwencji może skutkować wystąpieniem uszkodzeń nerek. Kolejnym ryzykiem niepodjęcia leczenia jest doprowadzenie do niepłodności. Podejmowanie współżycia płciowego, niesie zagrożenie również dla partnerek seksualnych, ponieważ i u nich może pojawić się zapalenie dróg moczowych, stany zapalne narządów płciowych, a nawet nowotwór szyjki macicy.